Kızı olmalı insanın,
Alabildiğine sadık, vefakar,
alabildiğine zorlu ve nazenin.
Kızı olmalı insanın,
Canını emanet ettiğin,
elin, ayağın, gözün kulağın, her şeyin.
Kızı olmalı insanın,
Hata yaptığında gözlerinin içine baktığın,
bakar bakmaz masumiyetiyle saniyeler içinde eridiğin,
vefasına taptığın.
Kızı olmalı insanın,
Evinde babasına annesine karşı nazlı niyazlı,
sokakta cadılığından ve hışmından korktuğun.
Kızı olmalı insanın,
Herkes terk ettiğinde seni,
varlığında da, yokluğunda da, evliyken de bekarken de,
babacığım (veya) anneciğim diye kucak açtığında
gözyaşlarıyla bağrına bastığın.
Kızı olmalı insanın,
Demlediği çayı süzülerek getirmesini seyrettiğin,
pişirdiği kahvenin tadına gizlediğin,
özenle bezediğin.
Kızı olmalı insanın,
Canıyla canlandığın, varlığıyla anlamlandığın
özlemiyle ve iç çekişlerinle dağ dağ efkarlandığın.
Kızı olmalı insanın,
“Dünya bir yana kızım bir yana” diyebildiğin,
üzerine titrediğin için onun eşini / dostunu dahi çok sevdiğin.
Bu güzel şiir; Dr. AHMET FİDAN’a aittir.
Allahıma çok şükürler olsun bana iki kız evlat bahşetti… Ben de bu güzel şiiri bulunca paylaşmadan edemedim.
Kızlarım ve Ben 